Pierwszy post z serii…
„Niepożądane pomyłki grzybowe”.
Seria będzie traktować o grzybach, które podszywają się pod nasze smakołyki.
Zaczynam od największego…
zagrożenia, które czai się w naszych lasach – muchomora zielonawego.
Dlaczego?
Bo co roku zdarzają się doniesienia o śmiertelnym zatruciu tym grzybem. Dlatego jeśli kiedykwiek zastanawialiście się, czy wycinać, czy wykręcać grzyby, odpowiedź brzmi wykręcać. Choćby przez niego. Grzybni nie wyrządzimy szkody jeśli zabezpieczmy miejsce ściółką po usunięciu grzyba, a będziemy mieli cały owocnik, który możemy obejrzeć.
Więc dlaczego chce nas zabić? 
W skład muchomora zielonawego (kiedyś sromotnikowego) wchodzi kilka toksyn. Amanityna, falloidyna, falloina, fallizyna, fallicydyna, amanina czy amanullina. Ta pierwsza wymieniona jest głównie odpowiedzialna za zatrucie po zjedzeniu tego muchomora. Doprowadza do uszkodzenia wątroby i innych narządów ciała. A trzeba zaznaczyć, że podczas gotowania czy suszenia nie usuniemy toksyny.
Dlaczego jest to grzyb tak wyjątkowy…?
Ponieważ jest śmiertelnie trujący dla człowieka po zjedzeniu nawt niewielkiej ilości, a samo zatrucie jest dość zdradliwe.
Zatrucia muchomorem zielonawym ujawniają się zazwyczaj po 8-16h. Nie jest to szybko, więc nasza reakcja powinna być natychmiastowa. Jeśli obserwujemy zawroty i bóle głowy, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę, przyspieszenie tętna, trudności w oddychaniu, skontaktujmy się od razu z lekarzem.
Im szybciej zacznie się leczenie tym lepiej.
Kolejnym niebezpieczeństwem przy tego typu zatruciu jest pozorna poprawa po ustaniu pierwszych objawów. Trucizna nadal pustoszy nasz organizm doprowadzając do uszkodzenia wątroby, nerek i innych narządów. Szukanie pomocy lekarza na tym etapie może być już nieskuteczne do ocalenia życia.
Więc jak nie doprowadzić do pomyłki?
Nie przyjmujmy grzybów od innych osób (grzybiarz, grzybiarzowi nie zawsze jest równy, a długi okres zbierania grzybów, nie musi iść w parze z doświadczeniem, czy szeroką wiedzą), a sami uczmy się jak najwięcej. W przypadku wątpliwości odpuśćmy sobie dany okaz.
Muchomora zielonawego można pomylić z kilkoma grzybami. Jednak nie potrzebujemy mikroskopu dla posiadania pewności, a trochę uwagi i wiedzy.
Muchomor zielonawy mimo zdolności do przybierania różnych odcieni zieleni po te nawet bardzo jasne wręcz płowe ma kilka cech szczególnych, o których warto pamiętać:
– białawy pierścień na trzonie, który jest zakończony bulwą osadzoną w pochwie
– wolne, białe blaszki
– trzon długi białawy z odcieniami zieleni i żółtego
A reszta informacji już bezpośrednio pod tablicami.
Grafiki z tego opracowania
