Porównanie łuskwiaka nastroszonego, a opieńki

Generalnie nie ma ograniczeń jeśli chodzi o sposób ich przygotowania. Nadają się do gotowania, marynowania sosów, suszenia, a sięgając czasów dzieciństwa pamiętam, że babcia robiła je w solance.

To co czasami się zaleca to wstępne obgotowanie tych grzybów przed dalszą obróbkę. Mogą, nie muszą zaszkodzić, bo jak to czasami bywa zdania są podzielone. I jeśli pamięć mnie nie zawodzi już kiedyś zwrócono mi uwagę . Podejrzewa się, że zawierają pewne substancje chemiczne, które w stanie surowym mogą mieć nieporządane działanie.

Kwestia pomylenia opieńki z innym grzybem, zależy od naszej wiedzy i spostrzegawczości. Wiele osób nie rozróżnia opieńki ciemnej od miodowej, co generalnie niczym nam nie grozi. Jednak w przypadku pomylenia z łuskwiakiem nastroszony możemy stracić potrawę ponieważ nie jest zbyt smaczny i jest gorzkawy. Czasami u początkujących grzybiarzy zdarzają się zapytania o maślankę wiązkową. Jednak ten grzyb ma gładki kapelusz, bez łusek.

Więc najważniejsze różnice między opieńką, a łuskwiakiem:

– łuski na kapeluszu u łuskwiaka są bardziej wyraźne, u opieńki są delikatne.

– trzon łuskwiaka jest również pokryty łuskami

– opieńka miodowa lub ciemna posiada bardziej wyrazisty i włóknisty pierścień niż łuskwiak

– miąższ łuskwiaka jest żółtawy, w przeciwieństwie do opieniek gdzie jest białawy

Wysyp zarodników u opieniek jest biały, a w przypadku łuskwiak rdzawobrązowy. Gdyby nadal kogoś męczyły wątpliwości można to w ten sposób sprawdzić.

Opieńkę ciemną udało mi się odnaleźć w mojej karierze grzybiarskiej i bardzo mi smakowała. Jeśli w tym roku będę miał szczęście to ją zamarynuję.

W jakiej postaci ją lubicie?

Czy nie zbieracie?